ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ


   Σήμερα, ο σακχαρώδης διαβήτης αναγνωρίζεται ως διαταραχή της ικανότητας του παγκρέατος να παράγει ινσουλίνη και συνακόλουθη ανικανότητα του οργανισμού να μεταβολίζει υδατάνθρακες, λίπη και πρωτεΐνες. Η νόσος έχει μελετηθεί σε τέτοιο βάθος και οι έρευνες είναι τόσο εντατικές, ώστε να μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως ο διαβήτης και οι συνέπειές του σήμερα, αντιμετωπίζονται πολύ ικανοποιητικά. Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχουν παθογνωμινικές στοματικές βλάβες για το διαβήτη. Οι ερευνητές όμως δέχονται γενικά ότι υπάρχει άμεση σχέση διαβήτη και ορισμένων οδοντιατρικών παθήσεων. Θα μελετήσουμε την παθοφυσιολογία και την κλινική εικόνα του διαβήτη στο στόμα, στη συνέχεια θα μιλήσουμε για τις ιδιαιτερότητες του ατόμου με Σ.Δ. ασθενή στο οδοντιατρείο και την αντιμετώπιση κάποιων επειγουσών καταστάσεων. 
Ι. Αλλοιώσεις του συνδετικού ιστού του στόματος
Από τις αλλοιώσεις του συνδετικού ιστού, εστιάζουμε την προσοχή μας, στη διαταραχή του αριθμού των πλασματοκυττάρων και των ινοβλαστών, καθώς και στα αγγεία που αιμορραγούν εύκολα.
ΙΙ. Διαταραχές ανοσοποιητικού συστήματος στοματικού βλεννογόνου Το ανοσοποιητικό σύστημα του στοματικού βλεννογόνου, δηλαδή το σύστημα που προστατεύει το στόμα από μικρόβια τραυματισμούς και μολύνσεις είναι επίσης διαταραγμένο. Κύτταρα άμυνας όπως τα μακροφάγα και τα ουδετερόφιλα δυσλειτουργούν, ενώ δεν παράγονται κανονικά ειδικές ουσίες φλεγμονής όπως κυτταροκίνες και αντισώματα.
Β. Διαταραχές μικροβιακής χλωρίδας στόματος Έχει αποδειχθεί ότι σε άτομα με Σ.Δ. με κακή ρύθμιση του μεταβολισμού, η χλωρίδα του στόματος, δηλαδή τα μικρόβια που φυσιολογικά υπάρχουν στο στόμα, διαταράσσεται. Η ελλιπής ανοσολογική αντίδραση του βλεννογόνου σε συνδυασμό με τις αλλοιώσεις των αγγείων, τη μειωμένη σιελόρροια και την αυξημένη γλυκόζη του σιέλου, ευνοούν την παθολογική ανάπτυξη βακτηριδίων, όπως πορφυρομονάς των ούλων, ακτινοβάκιλλο σπειροχέτες, και μυκήτων όπως Candida.
Γ. Αλλοιώσεις του Οστίτη Ιστού Με πανοραμικές ακτινογραφίες παρατηρούμε ότι το φατνιακό οστό, δηλαδή το οστό που στηρίζει τα δόντια απορροφάται κει διαλύεται πιο εύκολα σε άτομα με Σ.Δ. Όταν δε τοποθετήσαμε εμφυτεύματα στα άτομα αυτά επίμυες διαπιστώσαμε ότι η οστεοποίηση γύρω από αυτά ήταν υποβαθμισμένη. Αίτιο των ανωτέρω είναι η δυσλειτουργία του οστεοβλάστη, δηλαδή του κυττάρου που παράγει αυτό.
Δ. Αλλοιώσεις σύστασης Σιέλου Ο διαβήτης μειώνει την εκκριτική ικανότητα των σιελογόνων αδένων, ενώ αυτοί μοιάζουν αν φλεγμαίνουν : αυτό φαίνεται από τη συσσώρευση μονοκυττάρων, Τ λεμφοκυττάρων, λιποκυττάρων. Επίσης στο σίελο έχουμε αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης, ιόντων Cα++ και ενζύμων.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
  • Επέρχονται αλλαγές στο σίελο και στα δόντια.
  • Επέρχονται αλλαγές στο περιοδόντιο.
  • Επέρχονται αλλαγές στη γλώσσα και υπάρχουν ιδιαιτερότητες στη μόλυνση κα την επούλωση των τραυμάτων.
Ι. Αλλαγές στο Σίελο και τα Δόντια
Ξηροστομία (το στόμα των ασθενών είναι ξηρό).
Διόγκωση παρωτίδων (πρίζονται οι σιελογόνοι αδένες μπροστά από τα αυτιά).
Αυξημένη τερηδόνα των δοντιών.
Ανεξήγητη οδοντολογία και ευαισθησία στην επίκρουση οδόντων (τα δόντια πονάνε και είναι ευαίσθητα όταν τα επικρούομε).
Γλωσσική διάβρωση των προσθίων οδόντων.

ΙΙ. Αλλαγές στο περιοδόντιο
Ουλίτις.
Περιοδοντίτις. Απώλεια οδόντων.
Τρυγία.
Υπερπλασία ούλων.
Υποουλικοί πολύποδες.
 Γαγγραινώδης εξέλκωση ούλων, νεκρωτική στοματίτις.

ΙΙΙ. Αλλαγές στη γλώσσα 
Γλωσσοδυνία, αίσθημα καύσους γλώσσας .
Ατροφία θηλών γλώσσας.
Πλαδαρή γλώσσα, οδόντωση πλαγίων ορίων.
Μέση ρομβοειδής γλωσσίτις.
Διαταραχές γεύσης.

ΙV. Ιδιαιτερότητες στη μόλυνση και επούλωση τραυμάτων
Αυξημένη ευαισθησία σε μολύνσεις (συχνά περιοδοντικά αποστήματα, λοιμώξεις από Candida albicans, Mucormycosis).
 Βραδεία επούλωση τραυμάτων.
Έλκη ανθεκτικά στη θεραπεία.
Ξηρό φατνίο.


                                                                                   Dr. ΚΟΡΑΗΣ  ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ  
                                                                               ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ  ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ